Yatırımcı Kılavuzu

Çalışma izni hakkında bilgi edinmek için   buraya   tıklayınız.

Oturma iznihakkında bilgi edinmek için   buraya   tıklayınız.

Türkiye'de iş kurmak hakkında ayrıntılı bilgi edinmek  için   buraya   tıklayınız.

Gayrimenkul ve vatandaşlık edinimi   hakkında ayrıntılı bilgi için    buraya    tıklayınız.

Türkiye'de iş yapmanın ortalama maliyetleri hakkında bilgi almak için   buraya   tıklayınız.

Yatırım teşvikleri hakkında bilgi edinmek için   buraya    tıklayınız.

Vergiler hakkında bilgi almak için   buraya  tıklayınız.

Yatırım bölgeleri hakkında bilgi almak için   buraya   tıklayınız.

Hukuki uygulamalar ve yatırım mevzuatı hakkında bilgi almak için tıklayınız.

Makroekonomik göstergeler hakkında bilgi almak için   buraya  tıklayınız.

Türkiye'de doğrudan yabancı yatırımlar hakkında bilgi almak için   buraya   tıklayınız.

Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu için   buraya    tıklayınız.

Turizm sektörüne yatırımyapmak istiyorsanız   buraya  tıklayınız.

Gelişmekte olan Avrupa bölgesinde Rusya'nın ardından en büyük 2. bankacılık sistemine sahip olan Türkiye bankacılık sektörü, yüksek sermayeli ve son derece likit yapısıyla ülkedeki yatırımcılara rahatlıkla finansman sağlayabilecek esnekliktedir. Bankaların yanı sıra Türkiye kredi pazarı, yatırımcıların leasing ve faktoring yollarıyla proje finansmanı temin etmesine olanak tanımaktadır.

Türkiye'de üç tip banka bulunmaktadır: mevduat bankaları, kalkınma/yatırım bankaları ve faaliyetlerini tüm dünyada kabul edilmiş İslami finans ilkeleriyle uyumlu şekilde faizsiz bankacılığa dayalı olarak yürüten katılım bankaları. Bankalar tüzel ve gerçek kişilere, hem yerel hem döviz cinsinden nakit kredi, gayrinakdi kredi veya faizsiz (katılım) kredi verebilir; ancak bankaların gerçek kişilere ticari olmayan amaçlara yönelik döviz kredisi vermeleri mümkün değildir. Ayrıca Türkiye'de ikamet edenlerin yurt dışından kredi alırken Türkiye'de bir bankayı aracı kurum olarak kullanmaları zorunludur.

Leasing ve faktoring, diğer finansman yöntemleridir. Leasing; yurt içi kiralama, yurt dışı kiralama, satış ve geri kiralama veya satışa yardımcı kiralama şeklinde olabilir. Gayrimenkul, otomobil, bilgisayar, ofis ekipmanları, tıbbi cihazlar, inşaat makineleri, imalat makineleri ve diğer sabit varlıklar finansal kiralama aracılığıyla edinilebilmektedir. Faktoring şirketleri ise satılan mal ve hizmetlerden doğan faturalarla belgelenen alacaklar için ödeme yapmakta ve ödeme riskini üstlenmektedir.

Türkiye'de yerleşik finans kurumlarına ek olarak Avrupa İmar ve Kalkınma Bankası (EBRD), Avrupa Yatırım Bankası (EIB) ve Uluslararası Finans Kurumu (IFC) gibi çeşitli uluslararası kalkınma bankaları da Türkiye'deki pek çok yatırım projesine finansman sağlamaktadır.

Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu: www.bddk.org.tr
Türkiye Bankalar Birliği: www.tbb.org.tr
EIB: www.eib.org
IFC: www.ifc.org
EBRD: www.ebrd.com

Türkiye’deki çalışma koşulları esas olarak İş Kanunu ve Sendikalar Kanunu ile düzenlenir.

İş Kanunu uyarınca, farklı iş sözleşmesi türleri bulunmaktadır:

a) “Süreksiz” ve “sürekli” işlerdeki iş sözleşmeleri

b) “Belirli süreli” veya “belirsiz süreli” iş sözleşmeleri

c) “Kısmî süreli” ve “tam süreli” işlerdeki iş sözleşmeleri

d) “Çağrı üzerine çalışma”ya ilişkin iş sözleşmeleri

e) Deneme süreli iş sözleşmesi

f) Takım sözleşmesi ile oluşturulan iş sözleşmeleri

İş sözleşmeleri, damga vergisinden ve her türlü resim ve harçtan muaftır.

Çalışanlar arasında dil, ırk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefî inanç, din ya da benzeri ölçütlere dayalı olarak ayırım yapılması hukuken yasaktır. Aynı ya da eşdeğer işleri yapan çalışanlara verilecek ücretlerin belirlenmesi sırasında cinsiyete dayalı olarak ayırım yapılması da yasaktır.

Çalışma Süreleri ve Fazla Çalışma

İş Kanunu uyarınca, normal çalışma süresi haftada en fazla 45 saattir. Prensip olarak, bu 45 saatlik süre çalışma günlerine eşit şekilde dağıtılır. Ancak, İş Kanununa uygun olarak işveren tarafından çalışma süresi yasal sınırlar dâhilinde düzenlenebilir.

Haftalık 45 saatlik çalışma süresi sınırını aşan saatlere ilişkin ödemeler kural olarak “fazla çalışma süresi” kapsamında yapılır. Her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret normal çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının yüzde elli yükseltilmesi suretiyle ödenir. Fazla çalışma yapan işçilere ödeme yapmak yerine fazla çalışılan her saat için 1,5 saatlik dinlenme süresi de verilebilir. Hafta tatillerindeki ve resmi tatillerdeki fazla çalışmalar için işçinin bir günlük tatil ücreti ve fazla çalışmaya ilişkin ücret ödenir. Ücretler çalışanlar ile işverenler arasında imzalanan toplu iş sözleşmelerine ya da bireysel iş sözleşmelerine dayalı olarak artırılabilir. Toplam fazla çalışma süresi yılda 270 saati aşamaz.

Yıllık Ücretli İzin

Yedi ücretli resmi tatil günü (1 Ocak, 23 Nisan, 1 Mayıs, 19 Mayıs, 15 Temmuz, 30 Ağustos ve 29 Ekim) ve iki ücretli dini bayram tatili olmak üzere yılda toplam dokuz ücretli izin vardır. Deneme süresi de dâhil olmak üzere, en az bir yıl çalışmış olmaları koşulu ile çalışanlar, aşağıda belirtilen çalışma sürelerine uygun şekilde ücretli yıllık izin yapmaya hak kazanırlar:

Bu izin süreleri kanunda belirtilen asgari sürelerdir ve çalışanlar ile işverenler arasında imzalanan toplu iş sözleşmelerine ya da bireysel iş sözleşmelerine dayalı olarak uzatılabilir. 

Varlık devri hakkında ayrıntılı bilgi için   buraya   tıklayınız.